مسافرت آمريكا

٨ فروردین بود که با مامانم و مامانی و داییم عازم آمریکا شدیم ... امسال هم بابا جونم نتونست بیاد ... ولی کارش تا ٢-٣ ماه دیگه درست می شه ... مامانم می گه دیگه هیچ وقت تنها هیججا نمی ریم ...

دیگه رفتیم و دخترم اصلاً تو ١٧ ساعت پرواز اذیت نکرد ... رفتیم اونجا هم تا رسیدیم به خاله شیرین گفت :‌ خاله شیرین دوست داشتنی... همش هم تو سئوال بودم ... خودمم هم گیج شده بودم ... مامان این ماشین کیه ؟ کجا می ریم ؟ خونه کیه ؟ اسم ماشین خاله چیه ؟ اتاق کیه ؟ کی کجا می ره ؟ عزیییییییزم تقریبا منو دیوونه کرد ... در ضمن عاشق ماشین آشغالی شده بودم ...

خاله شیرین و عمو جمال که مثل همیشه اینقدر مهربون بودن که حد و اندازه نداشت... دکمه بازی کردم که اینقدر دوست داشتم و خاله شییین هم برام کامپتری (لپ تاپ ) خرید ... خیلی نسبت به پارسال خانم تر شده بودم ... میشستم تو شاپینگ کارت و در خرید به مامانم کمک می کرد ... تازه صبر می کردم تا بریم صندق حساب کنیم ... آمار همه چیم داشت و می دونستم کدوم سوغاتی ماله کیه ...  حسابی تجربه خوبی بود واسم ... خیلی خوش گذشت . ٢٣-٢٢ بود که برگشتیم ... دلمون واسه بابامون خیلی تنگ شده بود ... واسه همه ... واسه خونمون ....

تو فرودگاه اینقد هیجان داشتم که تند تند اسم ماشینا رو که تو ایران می شناختم می گفتم و ذوق می کردم ... آخه دلتنگ بودم ...

یه چیزیم که خیلی واسه همه تعریف می کنم اینه که ماشین خاله شیین هایلندن ( هاي لندر ) بود و اينكه عمو ژمال رو دوس داشتم ولي بوس ندادم ...ديگه ماشين آشغالي بود و خاك بازي (شن بازي )و تاب بازي كنار دريا ....