اولین ها

ترلانکم روز ۲۹ بهمن ۸۹ جمعه بود . دو قدم برداشت . خودش اینقدر ذوق کرده بود که فکر کنم از هیجان نتونست ادامه بده . کاشکی آدما این اولین ها یادشون می موند. من خودمو که یادم نمی آد ولی این فرشته کوچولو رو که می بینم می فهمم که خیلی ذوق داره . اون لرزش  دستاش تو هوا ُ نفس نفس زدنهاش ُ تکونهای اضافی که تو پاهاش می ده و ... تازه وقتی یادش می افته که خودش وایستاده زانوهاش ضعف می ره و خندش می گیره .... خیلی جالبه... آدما واقعاْ هرکدوم یه پدیده خارق العادن...